سقط مکرر زمانی اتفاق می افتد که فرد دو یا بیشتر از دو بار از بین رفتن بارداری بالینی را تجربه کند. بارداری بالینی، به بارداری گفته می شود که دارای شواهد بالینی حاملگی باشد، مانند مشاهده نشانه های آزمایشگاهی اعم از کیسه حاملگی، جفت یا قطب جنینی که در سونوگرافی ابتدایی ابتدایی قابل مشاهده است. بارداری های بالینی با بارداری های شیمیایی متفاوت است. در طی بارداری شیمیایی، سقط جنین قبل از اینکه شواهدی از بارداری وجود داشته باشد( به غیر از بارداری مثبت یا آزمایش خون) رخ می دهد. از کل حاملگی های بالینی، ۱۵ تا ۲۰ درصد به سقط جنین ختم می شود. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا بیشتر در این مورد بدانید.
علت سقط جنین مکرر چیست؟
طبق گفته مرکز سلامت بارداری و زایمان آمریکا(ACOG) حدود ۶۰ درصد از تمام سقط جنین های مکرر به دلیل اختلالات ژنتیکی اتفاق می افتد. خطر سقط جنین با بالا رفتن سن مادرافزایش می یابد؛ زیرا، با افزایش سن، احتمال بروز اختلالات ژنتیکی برای افراد زیر ۳۵سال بین ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش می یابد و برای افراد بالای ۴۰ سال این احتمال تا ۵۰درصد افزایش می یابد. درر مورد تشخیص ناباروری ، مراقبت های بعد از آی وی اف و درمان ناباروری با IUI بیشتر بدانید.
اختلال ژنتیکی
اختلال ژنتیکی هنگامی رخ می دهد که تخمک بارور شده تعداد غیرعادی کروموزوم در طول لقاح دریافت کند. این نوع علت ژنتیکی معمولاً به طور اتفاقی و تصادفی رخ می دهد و هیچ مسئله پزشکی و بیماری ای در آن دخیل نیست.درواقع در تعداد کمی از زوج‌هایی که سقط‌های مکرر دارند، یکی از زوجین ممکن است جابه‌جایی کروموزوم داشته باشد (زمانی که یک قطعه از کروموزوم شکسته شده و دوباره به کروموزوم دوم می‌چسبد).
اختلال آناتومیک
سپتوم رحمی که در آن دیواره بافت رحم به دو بخش تقسیم می شود، بسیار رایج است و می تواند منجر به سقط مکرر شود. در حالی که دقیقا مشخص نیست که چرا این اتفاق منجر به سقط مکرر می شود، برخی متخصصان بر این باورند که عروق ضعیف در سپتوم باعث می شود که رشد رویان در صورت قرارگرفتن در آن قسمت متوقف شود. اگر بارداری به پایان برسد، ممکن است جنین بریچ باشد. خوشبختانه، برداشتن سپتوم رحم معمولاً از طریق جراحی بسیار آسان است.
دهانه رحم ناتوان (یا نارسایی دهانه رحم)
دهانه رحمی است که به دلیل ضعیف شدن عضلات نمی تواند بسته بماند. هنگامی که جنین درحال رشد به وزن مشخصی می رسد، دهانه رحم ناتوان توانایی نگهداشتن جنین را نداشته و این اتفاق، گاهی منجر به سقط جنین می شود.
مشکلات پزشکی
انواع مختلفی از مشکلات پزشکی میتوانند خطر سقط جنین مکرر را افزایش دهند. این مشکلات عبارتند از:
- سندرم آنتی فسفولیپید (APS) : یک اختلال خود ایمنی که زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی فرد به اشتباه آنتی‌بادی‌هایی را علیه مواد خاصی که برای لخته شدن خون ضروری هستند، تولید کند.
- مشکلات تیروئیدی و هورمونی: پرکاری یا کم کاری تیروئید (غده درون ریز در پایه گردن) می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی شود و عدم تعادل هورمونی می تواند باعث سقط جنین شود اگر پوشش رحم به طور طبیعی برای لانه گزینی و تغذیه تخمک بارور شده رشد نکند. افزایش سطح پرولاکتین (هورمون تولید مثلی که در غده هیپوفیز تولید می شود) می تواند رشد مناسب پوشش داخلی رحم را تغییر دهد.
- فیبروم ها و پولیپ ها : غده غیرسرطانی که می تواند در رحم رشد کند و به رحم حمله کند.
- سندرم آشرمن : وضعیتی که در آن بافت اسکار یا زخم در داخل رحم تشکیل شده و ممکن است منجر به سقط جنین شود.
درمان سقط جنین مکرر
درمان این نوع سقط جنین می تواند با تغییر سبک زندگی، مصرف دارو، جراحی و یا تست ژنتیک ،برای افزایش احتمال موفقیت در بارداری، امکان پذیر باشد. با شرایط خاصی که در مورد سقط مکرر وجود دارد، درمان های پزشکی یا جراحی می تواند خطر سقط جنین در آینده را کاهش دهد.
حتی بعد از سه بار سقط جنین، فرد بین ۶۰ تا ۸۰ درصد شانس موفقیت در بارداری کامل را دارد. اغلب زنان تصمیم می‌گیرند به تلاش برای بارداری طبیعی ادامه دهند، اما در شرایط خاص، پزشک ممکن است درمان‌هایی را برای کمک به کاهش خطر سقط جنین دوباره پیشنهاد کند.
- جراحی می تواند مشکلات مربوط به سپتوم رحم را برطرف کند و همچنین می تواند برخی از فیبروم ها یا بی نظمی های بافت اسکار را از بین ببرد. جراحی اغلب درمان انتخابی برای اختلالات آناتومیکی است زیرا نرخ تولد را بهبود می بخشد.
- اگر بیمار یک مشکل خودایمنی مانند APS داشته باشد، پزشک ممکن است داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین با دوز پایین یا هپارین را تجویز کند. اگرچه یک بیمار می تواند در دوران بارداری از داروهای رقیق کننده خون برای کاهش خطر سقط جنین استفاده کند، اما به دلیل افزایش احتمال مشکلات جدی خونریزی، باید قبل از استفاده از آنها با پزشک مشورت کرد.
- درمان مشکلات پزشکی مانند سطح غیر طبیعی قند خون، مشکلات تیروئید یا عدم تعادل هورمونی می تواند شانس داشتن یک بارداری سالم و کامل را افزایش دهد. داروهایی که گیرنده های دوپامین را در مغز فعال می کنند یا مکمل های پروژسترون می توانند به این روند کمک کنند.
- اگر پزشک مشکل کروموزومی مانند جابجایی را تشخیص دهد، ممکن است مشاوره ژنتیکی را توصیه کند. در حالی که بسیاری از زوج‌های دارای این مشکل بارداری سالمی را تصور می‌کنند، پزشک ممکن است درمان‌های باروری مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) را پیشنهاد کند، فرآیندی که در آن متخصص تولید مثل، تخمک‌ها و اسپرم‌ها را در آزمایشگاه ترکیب می‌کند. سپس جنین ها را می توان با استفاده از تکنیکی به نام تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGD) آزمایش ژنتیکی کرد تا فقط جنین های طبیعی به رحم منتقل شوند. این کار باعث بهبود نتیجه بارداری می شود.
- و نهایتا انتخاب شیوه زندگی خوب، مانند ترک سیگار و مواد مخدر، محدود کردن مصرف الکل و کافئین و حفظ وزن مناسب، ممکن است خطر سقط مکرر را کاهش دهد. هیچ مدرکی وجود ندارد که استرس، اضطراب یا افسردگی خفیف باعث سقط مکرر می شود.
هزینه درمان سقط مکرر
بسته به تعداد دفعات، نوع مشکل و تخصص پزشک متفاوت می باشد. به منظور اطلاع دقیق از هزینه ها باید به متخصص زنان و زایمان مراجعه نمایید.
کلام آخر
سقط مکررعارضه ناراحت کننده ایی است که ممکن است برای بسیاری از افراد اتفاق بیافتد. این عارضه معمولا دارای دلایل و درمان هایی است که می تواند به طور موثری این مشکل را درمان نماید.
سلام
ما دو مرتبه سقط جنین داشتیم ،،، آیا مردی که اسپرم هاش ضعیفه میتونه باعث این مشکل باشه؟؟